اينکه در غرب و از جمله در آمريکا در موافقت يا مخالفت با ازدواج همجنسگرايان چه بحث هايی جريان دارد موضوع اين نوشتار نيست، بخصوص که در آمریکا، با توجه به مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری، موضع هر دو کاندیدا، و نیز موضع هر دو حزب اصلی دمکرات و جمهوریخواه به وضوح اعلام شده است.
بنظر می رسد در محافل ايرانی صرفنظر از دلایلی که موافقان و مخالفان حق ازدواج برای همجنسگرايان ارائه میدهند این پرسش کلی و اولیه مطرح است که آیا جامعه ايران آمادگی ورود به چنين بحث هايی را دارد؟ حتی بعضی ها معتقدند که وارد شدن به این بحث ها می تواند به جنبش دموکراسی خواهی ايران لطمه وارد کند.
تحقیقات علمی نشان می دهد آنهايی که خود را همجنسگرا می بينند، بيش از بقيه مردم در خطر خودکشی قرار دارند (۱). و در ايران نه فقط اين خطر بطور ضمنی وجود دارد بلکه دولت نیز حق حيات همجنسگرايان را عملا تهديد می کند (۲).
به عبارت ديگر اگر در غرب و از جمله در آمريکا موافقت يا مخالفت با حق ازدواج همجنسگرايان مطرح است، در ايران موافقت يا مخالفت با حق زندگی همجنسگرايان شکل می گیرد که دولت نيز خود فعالانه يک طرف مناقشه است. در چنين شرايطی آيا عدم ورود به چنین بحث هائی بيشتر موجب انزوا و دوری از مردم نيست؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر